بسم الله الرحمن الرحيم
همين دعواي چند روز پيش بود ، همين دعوايي که پس از آن ساجده تبديل شد به يک توده ي بي حسي عميق ، همين که جاي زخمش تازه بود ، هنوز مي سوخت . صداي بلند مردانه اش در اتاق هاي خالي مغزم به ديواره ها مي خورد و هي تکرار مي شد و در پاسخش ، باز همان واژه ها باز مي گشتند . به سان کوهي که تمام اين سال ها استوار مانده بود و حالا به فريادي فرومي ريخت ، به سان ريختن دل کوه ، به سان يک بهمن ، سنگين و سرد فرو ريختم . دانه دانه ي تمام سلول هاي تنم ، به سان خالي شدن اشک هاي کوه ، به سان يک آبشار ، خالي شده بودند و پژواک صدايش را فرياد مي زدند ؛ " تو يه دختر بلند پروازي . ! "
از روي پيشخوان کتب برتر برش داشتم . ! بزرگ نوشته بود ؛ " دختران بلند پرواز " . تمام چند هکتار باغ کتاب را وجب به وجب ، چند ساعتي بود با نگاهم دست مي کشيدم ؛ بزرگترين کتاب فروشي خاورميانه ! به دنبال مرهمي ، دواي دردي ، چيزي که از سوزش اين زخم عميق بکاهد . اولش انگار با تني سراسر زخمي، خون آلود و کبود در درياچه ي نمک غرق شده باشم ، هواي نفس هايم درد شد . دستم لرزيد ، دلم لرزيد . دراز کردم ، همان دست لرزان را به سمتش . بلندش کردم . ؛ " غصه هايي درباره ي ن استثنايي " ، رهايش کردم سر جاي اولش اما دلم ماند ، همان يک جلد بود . تا به خودم بيايم و برگردم ، فروش رفته بود .
گروه سني کودک و نوجوان . همان صداي مردانه هميشه مي گفت ؛ " بزرگ شو ! تو سنت رفته بالا ولي هنوز بچه اي " اما حالا ، حالا بايد بچه مي شدم ! تمام چند هکتار ادبيات فاخر و کلاسيک و ملل توجهم را جلب نکرده بود ، بي حسي عميق ساجده را پايان نداده بود و حالا همه ي طول مسير بازگشت ، فکرم عجيب مشغول بود . پيچيدم ؛ شهر کتاب ! برش داشتم ، بي وقفه حساب کردم و بيرون آمدم . سيلي هاي خورشيد ، ماشين را تبديل به آتش کده کرده بود . نشستم و همانجا بازش کردم . ! گاهي بايد بچه شد !
ورق زدن هايم ، رسيد به انتهاي کتاب . انتهاي کتاب يک صفحه بود ؛ حالا داستان خودتان را بنويسيد و صفحه اي سفيد در مقابلش براي تصوير . دست هايم را سر زانو هايم زدم ، بلند شدم ؛ ياعلي ! گاهي بايد بچه شد :) !
____
#س_شيرين_فرد
+ دعام کنيد ، زياد ، خيلي خيلي زياد . خب ؟!
درباره این سایت